Help! Ik wil alles, maar kies niets

Ken je dat gevoel? Je wilt reizen, maar je wilt ook sparen voor later. Je wilt eerst gaan lopen en dan douchen, je wilt eerst wat uitrusten maar ook eerst alles afmaken wat er op je planning stond. Een oneindigheid aan mogelijkheden. En dan gebeurt er dit: Je kan geen keuze maken en je doet niets. Want hoe kan je een keuze maken, als alles leuk en mogelijk lijkt?

Mijn hoofd: Een browser met 57 tabladen open

Welkom in mijn ‘browserhoofd’, of euh, beter gezegd mijn hoofd dat verschillende ‘tabladen’ open heeft. Mijn hoofd schreeuwt dagelijks verschillende dingen. ‘Eerst een was insteken’, ‘nee eerst koken’, ‘of nee eerst douchen’, ‘of toch maar eerst wat rusten na een werkdag’. Het.houdt.niet.op. Omdat ik zo overspoeld geraak door de hoeveelheid opties dat er in mijn hoofd aan bod komen, val ik stil. Stil in de zetel, op mijn gsm aan het scrollen. Mijn hoofd nog meer prikkels aan het geven, ah yes. En dan zijn we plots 2uur later en ik lig nog steeds, in de zetel, te scrollen en heb ik vooral nagedacht over keuzes maken. Wat blijkt? Ik heb van al die mogelijke opties dat ik kón doen, niets gedaan. Want als er teveel keuzes zijn, kies ik niets.

De drang naar perfectie

Er bestaat niet zoiets als ‘de perfecte keuze maken’. Dat is er gewoon niet. Keuzestress geeft je het gevoel dat je onrust ervaart om het verkeerde te kiezen. Kiezen is altijd een beetje verliezen, tenzij je er zelf 100% achter staat en je jezelf ervan overtuigd dat wat ik kies, de juiste keuze is. Maar toch willen we altijd de best mogelijke optie kiezen, waarbij we ons het beste gaan voelen. Er zit een soort – onuitgesproken verlangen – achter. Zolang we niet de juiste beslissing kunnen maken, kiezen we niets, want niets kiezen is veiliger, maar ondertussen gebeurd er niets. En dán spreken we pas over ‘kiezen is verliezen’. Want niets kiezen, is ook kiezen.

De illusie van oneindige vrijheid

Alles zelf bepalen, doen wat je wil, erop uittrekken, slow living, het klinkt als een droom. Maar niemand vertelt dat vrijheid soms ook voelt als verdwalen in je eigen opties. Want als alles kan, dan is de druk om de ‘juiste’ keuze te maken ineens heel hoog.

Halve keuzes en hele verhalen

Zoals eerder aangehaald, denken we dus vaak dat we het perfecte pad moeten kiezen. Maar soms kies je gewoon half, omdat het goed genoeg voelt voor nu. Iets waar je niet meteen 100% staat voor te springen, maar wel mee tevreden bent op dat moment. Beseffen dat er zelden een perfecte keuze is, maar wel ervaringen die je iets bijbrengen.

Wat helpt dan wel?

#1 Kiezen is oefenen

Begin klein. Maak een keuze, test iets uit. Je hoeft niet meteen iets voor altijd te kiezen.

#2 Alles willen is menselijk

Wees mild voor jezelf. Het feit dat je veel interesses hebt is geen zwakte, maar een sterkte.

#3 Durf tijdelijk te kiezen

Probeer dingen uit en evalueer na een tijd.

#4 Beter iets doen dan alles overwegen

Actie geeft helderheid. Door te doen, ontdek je vanzelf wat wél of juist niet past.

Dus..

De volgende keer als je hoofd net zoals dat van mij weer overloopt van opties, probeer dit dan tegen jezelf te zeggen:

• Je hoeft niet alles te doen.

• Wat je mist is misschien niet persé beter.

• Je mag gewoon iets proberen én dan weer terugdraaien.

• En: soms is het gras niet groener aan de overkant. Soms is het gewoon.. ander gras 😉

  
  

Kleine reminder voor jou (en mezelf)

Kiezen is niet altijd gemakkelijk. Maar niet kiezen is óók een keuze, meestal eentje die veel energie kost. Je hoeft niet alles tegelijk te doen. En je hoeft het ook niet allemaal perfect te doen. Iets kiezen, hoe klein ook, is vaak de eerste stap naar rust, richting en voldoening. Dus: breathe, kijk waar je hart sneller van gaat kloppen. En begin. Niet met alles, maar met iets.